ในช่วงครึ่งทศวรรษที่ผ่านมา ค่าจ้างของออสเตรเลียแทบไม่ขยับเลยหลังจากปรับอัตราเงินเฟ้อแล้วในสหรัฐอเมริกา ภาพดูมืดมนกว่ามาก — ค่าจ้างที่แท้จริงของคนงานโดยเฉลี่ยมีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยใน40 ปี ไม่เป็นเช่นนั้นสำหรับผู้บริหารระดับสูงของสหรัฐฯ ในปี พ.ศ. 2508 หัวหน้าบริษัทที่ใหญ่ที่สุด 350 แห่งของอเมริกามีรายได้ 20 เท่าของคนงานทั่วไป ภายในปี 2560 พวกเขาได้รับ312 เท่า
ตามปกติแล้ว หลายๆ อย่างในออสเตรเลียไม่ได้สุดโต่งนัก แต่รูปแบบก็คล้ายๆ กัน ในปี 2560 หัวหน้า
ของบริษัทจดทะเบียน ASX ที่ใหญ่ที่สุด 100 แห่งมีรายได้เฉลี่ย
4.75 ล้านดอลลาร์ออสเตรเลียหรือประมาณ 78 เท่าของจำนวนพนักงานโดยเฉลี่ย พวกเขาได้รับรายได้จำนวนมากไม่ใช่จากเงินเดือน แต่มาจากตัวเลือกหุ้นหรือการชำระเงินที่เชื่อมโยงกับราคาหุ้นของบริษัทที่พวกเขาดำเนินการ อย่างน้อยที่สุดก็เพิ่มความเป็นไปได้มากกว่าวิธีหนึ่งในการได้รับค่าจ้างเพิ่มขึ้นสำหรับพนักงานทั่วไปคือการจัดโครงสร้างค่าจ้างให้คล้ายกับผู้บริหารระดับสูง
มีข้อดีของการจ่ายเงินให้กับคนงานในหุ้น …
การจ่ายเงินให้พนักงานในสต็อกของบริษัทจะไม่ส่งผลกระทบต่อความสามารถในการทำกำไรของบริษัทในแต่ละวัน มันจะหมายความว่าผู้ถือหุ้นเป็นเจ้าของบริษัทน้อยลงเล็กน้อย
นั่นอาจฟังดูเหมือนไม่ใช่ความแตกต่างที่สำคัญ แต่ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน ซึ่งค่าจ้างและเงินเดือนอาจเป็นส่วนสำคัญ ช่วยกำหนดความสามารถในการแข่งขันของบริษัทเมื่อเทียบกับคู่แข่ง การจ่ายพนักงานในสต็อกอาจทำให้บริษัทมีข้อได้เปรียบเชิงกลยุทธ์
นอกจากนี้ยังสามารถจัดแนวผลประโยชน์ของพวกเขากับผู้บริหารระดับสูงและผู้ถือหุ้นได้ดีขึ้น สามารถลดความขัดแย้งภายในบริษัทเกี่ยวกับค่าจ้าง สวัสดิการ และเงื่อนไขการจ้างงาน
อาการอย่างหนึ่งเกิดขึ้นเมื่อผู้บริหารได้รับการจ่ายเงินก้อนโตจากตัวเลือกหุ้น ในขณะที่ “คนทำงานธรรมดา” กำลังเผชิญกับความซ้ำซ้อนหรือการตัดค่าจ้าง
เราจะไม่ทำเช่นนั้น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะการชดเชยตามตราสารทุนทำให้พนักงานมีความเสี่ยง เนื่องจากพนักงานที่จ้างงานโดยบริษัทที่ราคาหุ้นร่วงลงย่อมทราบดี หลักการพื้นฐานของทฤษฎีสัญญา ซึ่งเป็นสาขาที่ก่อให้เกิดรางวัลโนเบลสาขาเศรษฐศาสตร์ในปี 2559 สำหรับผู้สร้างโอลิเวอร์ ฮาร์ตและเบงต์ โฮล์มสตรอม กล่าวคือ หากสัญญาชดเชยกำหนดให้พนักงานมีความเสี่ยงมากกว่าค่าจ้าง
ก็จะต้องเป็นเช่นนั้น สูงกว่าค่าจ้างโดยเฉลี่ยเพื่อชดเชยความเสี่ยง
ที่เพิ่มขึ้น มันจะทำให้ บริษัท เสียค่าใช้จ่ายมากขึ้น และจะเป็นการกระตุ้นให้คนงานใส่ไข่การลงทุนส่วนใหญ่ไว้ในตะกร้าใบเดียว (ตะกร้าเดียวกับที่จ้างพวกเขา) ซึ่งเป็นความคิดที่ไม่ดีเสมอ
แม้จะปรากฏตัว สำหรับหลายคนหรือส่วนใหญ่ มันไม่ได้เชื่อมโยงความพยายามของพวกเขากับการชดเชยของพวกเขา การเคลื่อนไหวของราคาหุ้นมักไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับความพยายามของผู้สับกระดาษหรือคนทำความสะอาด หลักการสำคัญอีกประการหนึ่งของทฤษฎีสัญญาคือการให้รางวัลแก่พนักงานที่โชคดี
Shadow Equity อาจจะดีกว่า
การพัฒนาใหม่ๆ ในเทคโนโลยีบล็อกเชนนำเสนอวิธีการเชื่อมโยงความพยายามของพนักงานกับการรักษาความปลอดภัยแบบเท่าเทียม —- หรือสิ่งที่อาจเรียกว่า “ความเสมอภาคในเงามืด”
การเสนอขายเหรียญเริ่มต้นใช้ในสหรัฐอเมริกาเพื่อเป็นทางเลือกแทนการร่วมทุน พวกเขาเกี่ยวข้องกับการสร้างสกุลเงินดิจิทัลที่เชื่อมโยงกับประสิทธิภาพ แต่ไม่ใช่ราคาหุ้น
สามารถใช้เพื่อลงทุนหรือเดิมพันในส่วนประกอบเฉพาะของบริษัท ใช้ไฟเซอร์ยักษ์ใหญ่ด้านเภสัชกรรม มีกลุ่มยาทั้งหมด การซื้อหุ้นในไฟเซอร์เป็นการเดิมพันพอร์ตโฟลิโอทั้งหมด แต่สมมติว่าปัญหาของ Pfizer เช่น 1 ล้านโทเค็น Xtandi เพื่อช่วยในการพัฒนายา Xtandi สำหรับมะเร็งลำไส้ใหญ่ สมมติว่าตกลงว่าการซื้อ Xtandi ในอนาคตทั้งหมดจะต้องทำด้วยโทเค็นเหล่านั้น ซึ่งจะเชื่อมโยงมูลค่ารวมของโทเค็นเหล่านั้นกับมูลค่ารายได้จากยา
นักลงทุนที่ซื้อโทเค็นเหล่านั้นจะเดิมพันในส่วนเฉพาะของพอร์ตโฟลิโอของไฟเซอร์
แนวคิดนี้สามารถขยายไปสู่การซื้อขายหลักทรัพย์ที่เชื่อมโยงกับระดับการปฏิบัติงานที่ละเอียดภายในองค์กร มันไม่ได้หมายความว่ามันเป็นไปได้ที่จะมีหลักทรัพย์ในผลกระทบของคนงานคนเดียว (คาดว่าอาจจะเป็นซุปเปอร์สตาร์เช่นนักแสดงหรือศิลปินบันทึก) – แต่มันเป็นไปได้ที่จะมีหลักทรัพย์ดังกล่าวสำหรับแผนกของบริษัทหรือแม้แต่ทีมงานภายในแผนก
มันทำงานได้อย่างไร?
การพัฒนาทางเทคโนโลยีเหล่านี้ต้องใช้เวลาในการพัฒนา แต่มีขั้นตอนที่เราสามารถทำได้เพื่อเร่งความเร็ว หนึ่งจะเพิ่มการลดหย่อนภาษีสำหรับการชดเชยตามส่วนของผู้ถือหุ้น
เราไม่ได้แนะนำให้ลดค่าจ้างคนงานเพื่อให้ได้รับค่าชดเชยตามส่วนทุน หรือไม่ให้ค่าจ้างสูงขึ้นเพื่อให้ทันกับค่าครองชีพ แต่เมื่อค่าจ้างพิเศษเพิ่มขึ้นเป็นครั้งคราว พวกเขาอาจถูกเสนอในรูปแบบของทุนเงา
หมายความว่าพนักงานจะได้รับค่าจ้าง (อย่างน้อยในบางส่วน) เช่นเดียวกับผู้บริหาร และอาจเริ่มพลิกกลับแนวโน้มของอัตราส่วนค่าจ้างผู้บริหารต่อพนักงานที่เพิ่มขึ้น
